16 Temmuz 2009 Perşembe

Traveller

Özlüyor insan buraları. İnsanlarını pek değil ama üzüm asmalarının altında rakı içmeyi, Taksim gibi kategorize edilemeyecek bir yerde kalabalığa aldırmadan yürümeyi, boğaz kenarında çayını yudumlamayı..

Balkan kafalarına girdik. Paris, İtalya, Slovenya, Hırvatistan ve Sırbistan üzerinden İstanbul.

Paris çok kalabalık, metroları leş.. Metroya binmek yerine yürümeyi tercih ediyordum hep. Ama adım başı metro var ve heryere gidiyor. İnsanları kibirli ve umurlarında değilsin. Sanırım en büyük eğlenceleri küçük pub, cafelere oturup şarap veya biralarını içip insanları izlemek. Manzara felan yok, hemen önlerinden vızır vızır arabalar geçiyor. Gel gör ki Seine nehri üzerindeki Pont Neuf ve Pont des Arts köprüleri gençler için süper mekan olmuş. Özellikle Pont des Arts köprüsünün üstünde herkes istediği gibi içiyor. İnsanlar battaniyelerini ve piknik sepetlerini alıp bir şişe de şaraplarını koyup rüzgara ve seine nehrine karşı eğleniyorlar. Keyif yani tam anlamıyla..
En güzeli ise kimse birbirine bakmıyor, rahatsız etmiyor. Eğer o köprü burada olsaydı büyük ihtimalle önce işportacılar işgal ederdi o köprüyü, sonra köprü yanında arabalarından bangır bangır müzik sesleri gelen magandaların mekanı olup en sonunda da tecavüz haberlerinin kaynağı haline gelirdi. Ne yazık ki bu böyle.. Biraz ülkenin ekonomisi ile de ilgisi var. Eh bir de ordaki insanlar çok daha rahat.. Bu rahatlığı bazı kesimler yanlış anlamdıracaktır kesin. Rahatlığı, biz de mi köprülerde sevişelim? sorusuna çeviren bir zihniyet mevcut. Oturup bunu tartışmayacağım burda.

Paristeki son günlerimizde la fête de la musique vardı. Şehrin heryerinde ayrı bir eğlence. Gay sokağında striptiz yapan erkekler, Sırbistan konsolosluğunun önünde balkan müzikleri çalan ve oldukça ve profesyonel olan bir grup, pont neuf köprüsünde gypsyler, Bastille'de tekno ve house müzikleri.. Biz daha çok Balkan müziği eşliğinde coştuk. Sokağın ortasında sevgiliyle birlikte deli gibi dans ettik. Bizi taklit eden bikaç çift çıkmadı değil. En çok biz eğlendik. Ebet.























Yolculuğa Paristen başladık. Bir haftalık Paris sonrası sabahın 5inde kalkıp İtalya için Beauvais havaalanına gittik. Uçak biletinin fiyatı inanılmaz. 10 euro. Normalde 1 cent ve vergilerle birlikte 10 euro oluyor. Avrupa içi ulaşım çok rahat ve ucuz. Bu yönden insan Avrupa Birliğine girsek ne güzel olur diyor. Gerçi bizdeki havayolları genelde karın karını yapmaya çalıştıkları için biraz zor. Burda da Ryanair gibi bir havayolu şirketi olsa, ucuza ulaşım sağlasa, bir yere gitmek için paramızın hepsini yola vermek zorunda kalmasak şukella olurdu.

1buçuk saatlik yolculuktan sonra İtalyadayız. Tren istasyonuna gitmek için hemen bir otobüse atıyoruz kendimizi. Bergomadayız. Tren biletlerimizi aldıktan sonra Bergomada dolaşmaya başlıyoruz. Normalde istasyonlar şehir merkezinden uzakta kurulurken burda tam tersi. Zaten oldukça küçük bir şehir. Biraz yürüdükten sonra bir parka atıyoruz kendimizi ve bavullarımızı. Heryer park, yeşillik ve pizzacı. Pizza-bira yapıp kendimize geliyoruz. Pizzalar kocaman. Şehirde çok fazla bir şey yok. Dediğim gibi zaten ufak.. Tren biletimize bakıyoruz. Bundan sonraki istikamet: Brescia.

Lakin Brescia çok kötü yapılanmış bir şehir. Merkeze öylece ulaşamıyorsunuz. Otobüs desen çok seyrek. Mızmızlanıyorum. Hadi Venedik'e gidelim diyorum. Gidiyoruz. Sabahın 5inden beri yoldayız ama yorgun değilim zerre.
Venedik büyüleyici bir şehir. Hava biraz serin ve yağmurluydu haziran sonu olmasına rağmen. Heryerden sular geçiyor. Minik minik köprülerden geçerken sağında ve solunda manzara çok güzel. Eski evler, dar sokaklar. Hatta bir ev gördüm ve içinde yaşayanlara çok özendim. Hemen fotoğrafını koyayım.


İşte tam ortadaki çiçekli, büyük kapılı ev. Altından sakin bir su akıyor. Balkonunda çiçekler. Evin içinde rahat koltuklarında içen birkaç genç vardı. Değerini biliyorlardır umarım.

Venedik'in maskeleri ve dondurması ünlü. El yapımı dondurmalar. Gerçekten çok lezzetli. Hele yoğurtlu meyveli olanı şahane. Salak gibi almayıp, sevgilinin dondurmasından otlandım.
Ucuz bir şehir değil elbette.. Mesela Venedik maskeleri 50euro civarında. Hadi onu geç.. 1.20 euro su. Evet bir şişe su 1.20 euro.

































Evine böyle bir köprüden girmek hoş olsa gerek..












Trene yetişmek için yağmur çiselerken koşturmaya başlıyoruz. Sırada Ljubljana var.
Slovenya'nın başkenti. 4 saatlik bir tren yolculuğu bekliyor bizi. Tren çok konforlu, laptop için şarj yerleri felan var. Klimalı. Diyoruz ki acaba first classta mıyız, bir terslik var ama ne?
İnmemize 5dk kala tren görevlisi geliyor.. Herkesin biletlerini kontrol ediyor ve bizimkini kontrol ederken anlıyoruz. Yanlış trendeyiz. Hayır bu da Ljubljana'ya gidiyor fakat hızlı trendeyiz. Adam tam ceza kesecekken bize, durağa geliyoruz. Cezadan da vazgeçiyor lanet olsun der gibi bi bakış atarken hemen bavullarımızı alıp iniyoruz.

Gece 01:30.. Heryer kapalı ve hava oldukça soğuk.. Tren istasyonunun tam karşısında 24 saat açık olan 2 cafe var.. Bizdeki börek orda Burek diye satılıyor. Birer pizza yiyoruz ve sıcak bir şeyler içebilmek için cafe arayışına başlıyoruz. Yok.. Burda da bolca köprü ve nehir var. Bir banka oturup sabah olmasını bekliyoruz. Çünkü sabah trene binip Bled'e gideceğiz. Sevgilim banka uzanıp dizime yatıyor. Üşüyoruz. Üstüne kapanıyorum, üşümesin. Biraz uyuyoruz. Genç nüfus oldukça fazla. Laf atıyorlar. Nerden geldiniz diye.. Türkiye, İstanbul diyoruz. Bir çocuk diyor ki, benim için çok büyük.
Sabah 5te tren istasyonu açılıyor. Hemen gidiyoruz, Bled için biletimizi alıp istasyondaki cafeye oturuyoruz. Birer sıcak kahve içmek tek isteğimiz bu. Sabah 6daki trene binip Blede gidiyoruz. Yorgunuz.. Tam 1 gündür yoldayız ve hiç uyumamışız. Ama öyle çekilmeyecek, bıkkınlık verecek bir yorgunluk değil.

Sonunda asıl tatil yapmak istediğimiz Bled gölüne varıyoruz. Kalacağımız yer Jakelj Backpackers. Damien ve Marisa bu hostelin sahibi. Yaşlı ama hala dinç bu sebeple yaşlı dememin pek doğru olmayacağı bir çift. Tren istasyonundan Damien'i arıyoruz gelip bizi alması için. 15 dk sonra geliyor. Ve nihayet hostelde, odamızdayız. Heryer yeşillik. Böyle bir huzur olamaz. İnsan gerçekten nefes alıyor burda. Kocaman oksijen. Neyseki ben arada sigara içiyorum da dengeleniyor hava.
Sabah 9 gibi uyuyoruz.. Öglen 2 gibi gözlerimizi açtığımızda azarlar bir ses tonunda, daha 5 saat olmuş bu kadar az uyanmaz. Biraz daha diyorum..

Kaldığımız yer Bledden biraz uzakta. 15-20 dk.. Biz Zirovnica'da kalıyoruz. Küçük bir köy aslında.. Ama oldukça zengin bir köy. Evlerin hepsi tek katlı, bahçeli, bahçelerinde salıncaklar falan var ve her evin önünde 3-5 tane gıcır araba. Dağlardan birinin arkasında İtalya, diğerinin arkasında da Avusturya var. Tam ortada ise biz varız.

Sağdaki fotoğraf kaldığımız hostelin fotoğrafı. 2. kat balkonda biramızı içip, bazen üşüten esintide mayılmak çok keyifliydi.. Şimdilik bu kadar.. Bledi sonraya bırakıyorum çünkü çok huzurlu bir yerdi. Tarihi olarak da ilginç.
Hadi bakalım.. Bi yemek yiyelim, bi sigara içelim, bi taksime çıkalım.


0 yorum: