Bir bakıyorum akşam olmuş.
Griliğini arttırarak gelen mevsimde yorgan altı ve kucakta bilgisayarlı günler geçiriyorum.
Dur. diyorum kendime..
- Kabalcıya gidip minik,çizgili, not alabileceğim bir defter.
- Bilgisayarı gerektikçe kullanmamak
- Kindleberger'in kitabını bitirmek ve bu arada Douglas Adams'ın ansiklopedi kalınlığındaki 5 ciltlik kitabını da gözardı etmemek
-Tez konuma karar verip tez elden okuma yapmaya başlamak ve bir an önce giriş kısmını yazmak
- Günümün 2 saatini Toefl çalışmaya ayırmak
Evet yapılacaklar bunlar..
Peki benim yaptıklarım?
Çok geç uyuyorum.. Öyleki bazen uykum gelsin diye sayıklıyorum. Bi-mong filmindeki karakterlerin tam tersiyim. Gece uyuyamadıkça absürd şeyler düşünüp ağlıyorum.. Biraz rahatlıyorum.
İnternet. Facebook, bloglar, lastfm, ekşisözlük vs derken ölüp gidiyorum bunların arasında ve ''hiçbir şey'' oluyorum. İnsanların facebook fotoğraflarına bakıp, aptal videolar izleyerek harcıyorum hem zamanı hem kendimi. Neyseki sabah uyandığımda çayımı yapıp gazetemi okuyorum da üç-beş bir şey giriyor beynime.
Hiçbir şey bulamazsam deli gibi Mad men izliyorum. Ordan başka dizilere ve filmlere zıplıyorum. Gün sonunda bana kalan kocaman bir sıfır oluyor. Bana kalan da değil.. Benim kendime kaldırdığım bu oluyor.
Şu duvara bir çalışma masası koysam, ufak bi lamba, gerekli notlarım ve kitaplarım.. Artık beynimi çalıştırsam diyorum!
Artık sevgilimle eve çıkmak istiyorum. O bende kalırken yerleşik değil, ben zaten olmuşum internet aptalı. Bir duvardan diğer duvara kütüphanemiz olsun istiyorum!
Türk kahvesi ve Schubert eşliğinde kitap okuyalım.
- Çok entel koktuk be.. Arada ps oynayalım, aptal salak videolar çekip birbirimize gülelim.-
İşsiz ve parasızken çok şey istiyorum.
İş falan da aramıyorum. Bıraktım. Mülakata gitmek bile canımı sıkıyor. Olmadığın bir şekle bürünmek, kendini satmaya çalışmak.. İngilizceniz ne seviyede? İyi.
İyi de yetmiyor artık.. İstiyorlar ki ingiliz aksanlı demeçler vereyim. 5 yıl sonra kendinizi nerde görüyorsunuz? 2-3 ay sonramı bile görmüyorum ben arkadaşım diye bağırmak istiyorum.. Olmuyor.. Çılgın kariyer planları duymak istiyorlar. Onu da yapmıyorum.
Krizin etkisi azalıyor diyorlar.. Ocaktan sonra daha da iyileşecekmiş falan.. Ama maalesef işsizlik tavan yapmış durumda ve bunun 1 senede azalmasını beklemek de saçmalık olur.
Halk bankası uzman yrd. sınavı açmış. 50 lira alıyor sınava katılabilme şartı olarak. Öss bile 40 lira alıyor yahu.. 250bin kişi başvurmuş diye duydum. Güzel para.. İçimden pztsi günü Halk bankasının ik'sını arayıp bunun nedenini sormak geliyor. Ama büyük ihtimalle bir hanım kızımız bunun masraflar için olduğunu vs söyleyecek. Babam gibi mi oluyorum ne!?
O da böyle.. Haksızlık ya da hoşnut olmadığı bir şey varsa bir anda sinirlenir, açar sorar vs..
O bu şu değil de.. Şu satırları sonlandırıp biraz ekonomi tarihi, biraz Minsky modeli incelemem gerekiyor. Ve ben yazdıkça yazıyorum, erteledikçe erteliyorum.. Bilgisayarımı şu bir hafta boyunca gazete okumak ve bilmediğim ekonomik olaylara, terimlere bakmak dışında kullanmamak dileğiyle.
Ha bir de.. yurtdışında yüksek lisans yapmayan aklıma sıçayım!
Ha!..
