Eveeettt. Beklenen oldu.
İşe girdim sonunda. Deloitte yolları taştan.
Sabahları 7de nasıl kalkacağım ben sorunu.. sabah 9-6 iş, akşam 7-10 okul. Arta kalan zamanda da
tez yazmaya çalışacağım.
Para derdi olmasa insan yine de çalışır mıydı?
Ben çalışmazdım sanırım. Bol bol kitap okurdum, sinema-film, yemek yapardım güsel güsel. Yine de bir üretme gereksinimi olurdu. Kitap yazmak, mızıka çalmak, piyano çalmayı öğrenmek, farklı el sanatlarıyla ilgilenmek..
Tabi bu saydıklarıma günümüzde ''hobi'' deniyor.
Hobilerimden tüm bir hayat yapmak isterdim.
Neyse işte.. İşe girdim. Biraz korkuyorum tabi o devasal excel tablolarından vs..
Umarım yolunda gider her şey.
Sevgili kucağından kalkıp işe gittiğime değsin.
4 yorum:
Haydi hayırlı olsun, çok sevindim :)
teşekkür ederim :)
Tebrikler...
Bana her ay 500 lira versinler, çalışırsam adam değilim :)
Hobileri es geçmeyelim. Hobiler hobilikten çıkıp para kazanma aracına dönüştüğünde insan yaratıcılığını ve bu meşgaleden aldığı hazzı kaybediyor herhal. Ya da buna benzer bir şey demiş King Crimson gitaristi Robert Fripp amca. Kendisine katılıyorum.
Deloitte'a benzer işler yapan KPMG'nin eski bir çalışanı olarak yeni işinde başarılar ve (dikkat!) sabırlar diliyorum.
intheundertow.deviantart.com
Aynen tüm dediklerine katılıyorum.
Mesela piyano çalmak. Canın istediğinde geçip parmaklarını alıştırarak, kendine çaldığın bir parçadan aldığın haz ile zorunluluktan, ticari amaçla çalınan aynı olamaz.
Eh pek tabi ki kişi uğraşısını, icrasını daha çok insanla paylaşmak isterse de zaten sokağa çıkar kemanını çalar, yaptığı bileziği satmaz, hediye eder vs..
Tabi kapitalizmin çok içinde yaşayınca ütopik gelen şeyler oluyor, içimizden ''ah keşke olsa!'' derken.
KPMG hiç değilse dolar bazında veriyor ücretleri :) Farkındayım, psikolojik olarak hazırlamaya çalışıyorum kendimi.
Teşekkürler :)
Yorum Gönder